Είναι σύνηθες να σχολιάζουμε τα αποτελέσματα της δίαιτας που κάνει ο διπλανός μας, με το πόσες θερμίδες λιγότερο πήρε, με το πόσο αυστηρή είναι κλπ. Τελευταία όμως όλο και μπαίνουν στην ζωή και στη δίαιτα μας η λέξη ποιότητα, το τι περιέχει κάθε τρόφιμο.
Έτσι καταλαβαίνουμε σιγά σιγά ότι δεν είναι μόνο η ποσότητα των θερμίδων που πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη μας, αλλά και η σύσταση κάθε τροφίμου.
Δίαιτες τύπο ATKINS
Άρχισαν από αρκετό καιρό να περιγράφονται και να προτείνονται δίαιτες με μεγάλη περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες, οι λεγόμενες κετονικές ή τύπο ATKINS.
Αυτές οι δίαιτες δεν στηρίζονται στις θερμίδες, αλλά στον συνδυασμό πρωτεϊνών, λιπών και υδατανθράκων. Όπου οι πρωτεΐνες ήταν πάνω από 40% των συνολικά προσλαμβανομένων θερμίδων και οι υδατάνθρακες κάτω από 30%. Με αποτέλεσμα η άμεση ενέργεια που χρειάζεται ο οργανισμός, να μην παίρνεται από την αποδόμηση τον υδατανθράκων (καθότι λίγοι) αλλά από την αποδόμηση των πρωτεϊνών. Μέσω της κετογένεσης και μετέπειτα την αποβολή των κετονικών σωμάτων.
Δείχνεται έτσι ότι στην απορρόφηση των ιχνοστοιχείων εκτός της πέψης παίζουν και άλλοι παράγοντες ρόλο.
Από την στιγμή που η τροφή θα μπει στην στοματική κοιλότητα επηρεάζεται από τον χρόνο μάσησης, την μίξη με την πτιαλίνη (ένζυμο του σάλιου) την κατάποση, και στο στομάχι από ένζυμα που προετοιμάζουν την πέψη. Επειδή όμως ο γαστρεντερικός σωλήνας είναι όργανο με νοημοσύνη, εάν έχουμε μάθει το στομάχι μας ότι την συγκεκριμένη ώρα θα του δώσουμε φαγητό τότε αυτό προβλέπει και προετοιμάζεται από πριν στο να εκκρίνει τα κατάλληλα ένζυμα, ορμόνες κλπ για να είναι έτοιμο να πέψει το φαγητό.
Άρα εκτός από τον συνδυασμό των θερμίδων και των ιχνοστοιχείων, υπάρχει και η σχέση με τον τρόπο αποδόμησης και απορρόφησης των ιχνοστοιχείων. Όλα αυτά δημιουργούν ένα σύνολο προβλημάτων. Όσον αφορά την σχέση των τροφίμων με την αύξηση βάρους.
Έρευνα για την σοκολάτα
Εδώ έρχεται να προστεθούν τα ευρήματα μιας νέας έρευνας για την σοκολάτα, της Dr Golomb του Πανεπιστημίου του SanDiego στην Καλιφόρνια. Σύμφωνα με την οποία, η μικρή καθημερινή κατανάλωση σοκολάτας αντί να αυξάνει το βάρος, όπως θεωρούσαμε παλιά, το μειώνει κατά 2,5 με 3 κιλά περίπου το χρόνο!
Είναι γνωστό ότι η σοκολάτα περιέχει αντιοξειδωτικά. Πολυφαινόλες, φλαβονοειδή, αλκαλοειδή, και άλλα όπως σεροτονίνη, τρυπτοφάνη, β-φαινυλαιθυλαμίνη, κατεχίνες, που αυξάνουν την ευαισθησία στην ινσουλίνης. Επίσης η σοκολάτα μειώνει την αντίσταση στην ινσουλίνη, που ευθύνεται για το μεταβολικό σύνδρομο την υπέρταση και την υπερλιπιδαιμία.
Το νέο είναι ότι μειώνει την εναπόθεση λίπους ιδίως στην κοιλιακή χώρα. Θεωρητικά η νέα αυτή ανακάλυψη σίγουρα εξηγείται με την πιο πάνω παραδοχή. Ότι δηλαδή τα αντιοξειδωτικά που περιέχει, μειώνουν την αντίσταση στην ινσουλίνη, βελτιώνουν το μεταβολικό σύνδρομο και άρα δρουν ευεργετικά στην μείωση του κοιλιακού λίπους.
Ίσως όμως να υπεισέρχονται και άλλοι μηχανισμοί αλληλορύθμισης στις σχέσεις αυτών των ορμονικών συστημάτων και χρειάζεται περεταίρω έρευνα.
Γεγονός είναι ότι εύκολα μπορεί να μεταπέσουμε σε υπερβολές με δυσάρεστα αποτελέσματα στο βάρος και κατ’ επέκταση το μεταβολικό σύνδρομό, και αυτό γιατί η αυξημένη λήψη σοκολάτας με τους μηχανισμούς ευαισθητοποίησης της έκκρισης ενδορφινών προκαλεί εφορία, ευεξία και ενεργητικότητα. Το αποτέλεσμα είναι πιο επιβλαβές για τους διαβητικούς ασθενείς.
Υπάρχει βέβαια διαφορά μεταξύ μαύρης σοκολάτας και σοκολάτας γάλακτος, που σχετίζονται με την περιεκτικότητα σε κακάο, ζάχαρη και βούτυρο κακάου.
Τα ευεργετικά αποτελέσματα της σοκολάτας αυξάνονται με την αύξηση της περιεκτικότητας σε κακάο. Παραθέτω πιο κάτω τα συστατικά της μαύρης σοκολάτας καθώς και της σοκολάτας γάλακτος για να δείτε τις διαφορές που υπάρχουν τόσο σε θερμίδες όσο και στα υπόλοιπα συστατικά:
Διατροφικές υπερβολές
Όλη αυτή η μάχη για την απώλεια κιλών, μας έχει οδηγήσει σε διατροφικές υπερβολές που ξεκινούν από την νευρική ανορεξία και βουλιμία, και φτάνουν μέχρις τις χρόνιες υπερπρωτεϊνικές δίαιτες. Με αποτέλεσμα νεφρικές βλάβες και καρδιαγγειακά προβλήματα.
Εν κατακλείδι η σοκολάτα ιδίως η μαύρη, αρχίζει να παίρνει την σωστή της θέση της στο πάνελ των υγιεινών τροφίμων. Και να αποκαλύπτεται ότι όχι μόνο δεν αυξάνει το βάρος αλλά το μειώνει. Ότι βελτιώνει την διάθεση, την συγκέντρωση, την λίμπιντο, ότι δεν προκαλεί εξάρτηση. Και ότι δρα ευεργετικά στην υπέρταση, την υπερχοληστεριναιμία, τις πνευμονικές και καρδιαγγειακές παθήσεις.
Το μέτρο όμως δεν πρέπει να το ξεχνάμε!
ΑΝΔΡΕΑΣ ΘΩΜΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΝΔΟΚΡΙΝΟΛΟΓΟΣ – ΔΙΑΒΗΤΟΛΟΓΟΣ
ΚΛΙΝΙΚΟΣ ΔΙΑΙΤΟΛΟΓΟΣ